Buruç kelimesi, kökeni Arapçaya dayanan ve dilimizde daha çok edebi, dini ve sembolik anlamlarda kullanılan bir kelime. Arapça aslı "burûc" (البروج) olan bu sözcük, çoğul bir kelimedir ve tekil hali "burç"tur. Türkçeye geçişinde hem anlam hem de ses bakımından bazı farklılıklar oluşmuştur.
1. Kelime Anlamı
"Buruç" kelimesi, en genel anlamıyla burçlar yani yıldız kümeleri veya zodyak takımyıldızları anlamına gelir. Aynı zamanda "yükselen yapılar", "kuleler", "kalelerin burçları" gibi anlamları da vardır.
2. Kur'an-ı Kerim'deki Kullanımı
"Buruç", Kur'an-ı Kerim'de de geçen bir ifadedir. Hatta Kur'an’daki 85. sure olan el-Burûc Suresi, adını bu kelimeden alır. Bu surede “el-burûc” kelimesi, gökteki büyük takımyıldızlar anlamında kullanılmıştır ve ilahi kudretin göstergelerinden biri olarak sunulur.
3. Astrolojideki Yeri
Astrolojide ise "buruç", halk arasında daha yaygın olarak bilinen haliyle burçlar kuşağı (zodyak) anlamında kullanılır. Bu bağlamda, Koç, Boğa, İkizler gibi 12 burçtan oluşan astrolojik sistemdeki takımyıldızları ifade eder. Her burcun kendine özgü özellikleri olduğu kabul edilir.
4. Edebi ve Sembolik Anlamlar
Edebiyatta "buruç", gökyüzüyle ilgili yücelik, yükseklik ve ilahi düzen gibi temaları simgeleyebilir. Özellikle klasik şiirlerde ve dini metinlerde, insanın kaderi, zamanın geçişi ve evrensel düzenle ilişkilendirilerek kullanılmış.
