"İltica" kelimesi genellikle bir kişinin kendi ülkesindeki siyasi zulümden kaçarak başka bir ülkeye sığınma talebini ifade eder. Bu durumda, kişi iltica talebiyle başvurduğu ülkeden koruma ve sığınma hakkı talep eder.
İltica hakkı, genellikle kişinin kendi ülkesinde hayati tehlike altında olduğunu, politik görüşlerinden dolayı zulme uğradığını veya başka bir nedenle insani yardıma ihtiyaç duyduğunu kanıtlaması gereken uluslararası bir haktır. Bu hak, Birleşmiş Milletler'in 1951 tarihli Mültecilerin Statüsüne ilişkin Cenevre Sözleşmesi ve 1967 Protokolü tarafından tanınmıştır.
İltica başvuruları genellikle sığınmacıların hükümetlerden veya uluslararası kuruluşlardan koruma talep etmek için yaptıkları resmi prosedürlerle gerçekleşir. Bu başvurular genellikle mülteci statüsüne sahip olma şartlarını karşılamak için titiz bir incelemeye tabi tutulur.
İltica talepleri, genellikle kişinin haklılığını ve başvurusunun gerekliliğini değerlendiren bir süreçle ele alınır. Bu süreç, kişinin politik, dini veya diğer görüşlerinden kaynaklanan zulme uğradığını ve bu nedenle ülkesinde güvenli bir şekilde yaşayamayacağını kanıtlamak zorunda olduğu idari veya yasal bir prosedür içerebilir.
İltica talepleri, sığınmacıların güvenliğini ve insan haklarını korumak için uluslararası hukuka ve insan hakları standartlarına dayanır. Ancak, bu süreçler bazen karmaşık ve uzun sürebilir ve sığınmacılar için belirsizlik ve endişe kaynağı olabilir.
İltica insani bir haktır ve sığınmacılara tüm dünya genelinde bulunduğu zulüm ortamından kaçma ve güvenli bir yaşam alanı arama hakkı tanır. Verilen bu insani hak, uluslararası toplumun sığınmacılarını koruma ve haklarını güvence altına alma sorumluluğunu yansıtıyor. Son yıllarda Türkiye sığınmacı ve sığınmacılara tanıdığı haklar konusuyla çok fazla dünya gündeminde yer edinmekte. Ülke tarafından kabul edilen binlerce iltica talebi bulunmaktadır, İnsan Haklarının vermiş olduğu haklar sonucunda diğer dünya ülkelerinden de aynı duyarlılık beklenmektedir.
